شهید سید محمد تقی شاهچراغ: هدف و مقصودم از جبهه آمدن این است: 1- رضای حق 2- لبیک به ندای امام امت امید مستضعفان جهان 3- آزادی کربلا 4- تکلیف شرعی را اداء کرده باشم... با خداوند پیمان می بندم که در تمام عاشوراها و در تمام کربلاها با حسین (ع) همراه باشم و سنگر او را خالی نکنم تا هنگامی که همه احکام اسلام در زیر پرچم اسلامی امام زمان (عج) به اجرا درآید.

وصیت نامه ی شهید سید علی طباطبائی نیا

شهید سید علی طباطبائی نیا (سید ماشاءالله درخوشی) وصیت نامه ی خویش را در دو برگه ی بزرگ و به تاریخ 19/ 8/ 65 درآخرین مرحله از حضور در میادین نبرد مرقوم داشته اند. در فرازی از وصیت نامه خطاب به مردم می گویند: ... پرچم لا اله الا الله را در سرتاسر جهان بر افراشته نگهدارید.
  

  بسم رب الشهداء

بنام خداوند بخشنده مهربان و بنام مهدی موعود و بنام تمامی شهیدان و بنام نایب امام زمان امام خمینی

بامید این که خداوند از گناهانم درگذرد و مرا مورد لطف قرار دهد و بفیض شهادت نائل گرداند . چندکلمه بنام وصیت نامه ذکر می نمایم . چرخ های سنگین و زنگ زده زندگی با دست های نامرئی امید می چرخد و انگیزه تمام اعمالی که در زیر این گنبد نیلی، رنگ صورت می گیرد امید است و زمانی که شب پرده سیاه خود را بر روی زمین می گسترد من نیز بامید رسیدن به شهادت همراه رزمندگان دلیر بمیدان رزم می روم تا شاید مورد لطف خداوند قرار گرفته و خون بی قابل خود را در راه اسلام و مسلمین ریخته و بفیض شهادت نائل گردم و اگر این لطف از جانب خداوند نصیب من شد از همسرم می خواهم صبور و بردبار باشد و قیمومیت بچه ها را خود به عهده بگیرد، طوری با آن ها رفتار نماید که کمبود پدر را جبران کند و اگر در گذشته نتوانستم آن طور که می خواسته زندگی را برایش فراهم نمایم مرا عفو نماید و گول مادیات دنیوی را نخورد که این دنیا پر زرق و برق ارزش یک لحظه جهان آخرت را ندارد. از مادر و برادر و پدر زنم نیز می خواهم که در نگهداری از بچه ها کوشا باشند که احساس یتیمی نکنند. از کلیه فامیل می خواهم مخصوصاً از مادر و برادرم که در عزای من گریه نکنند که دشمن شاد شود و اگر خواستند گریه کنند در تنهایی. از تمام فامیل برای من حلالیت طلب کنید و همچنین از دوستان که مبادا در زمان حیاتم از دست من ناراحتی داشته بودند . قرض را که دارم ادا نماید که زیر بار دین نباشم. از پسرانم سید حسین وسید محمد وسید حسن می خواهم که برای من نماز و روزه را فراموش نکنند . همسرم شبهای جمعه خیرات را فراموش نکن و از کلیه دوستان که می شناسی برای من حلالیت بطلب و در مرگم شیون و زاری مکن که مبادا دشمن خیال باطل کند و مرا در نزد خداوند شرمنده کنی . از کلیه ملت شهید پرور مخصوصاً ملت شهید پرور شهرستان دلیجان می خواهم که تا پیروزی کامل اسلام بر کفر جهانی امام امت را تنها نگذارند و اگر در جبهه ها نمی توانند حضور بهم رسانند از نطر مالی کمک کنند. بخدا قسم اگر ثروت قارون را داشته باشید آن چه که به جبهه اسلام کمک کنید برای شما می ماند و بس. دشمن نه گمان کند که با مرگ ما پیروز خواهد شد ، زهی خیال باطل است؛ چون با مرگ هر رزمنده رزمنده دیگر سلاح برگرفته و بر دشمن زبون می تازد و پرچم لا اله الا الله را در سرتاسر جهان برافراشته نگهدارید . در خاتمه از کلیه دوستان و فامیل می خواهم عوض عزاداری برای من شادی بر پا دارند تا چشم منافقین و دشمنان کور شود و بر سنگ مزارم این دو جمله را بنویسید :

«بر مزار ما غریبان نِی چراغی ، نِی گُلی         نِی پر پروانه سوزد ، نِی صدای بلبلی»

بامید پیروزی رزمندگان بر صدامیان کافر و آمریکا[ی] جنایتکار و اسرائیل غاصب

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار، از عمر ما بکاه و بر عمر رهبر افزا

وصیت نامه سید علی درخوشی بتاریخ 19/ 8/ 65 ساعت 12 شب نوزدهم آبان ماه 1365 – مریوان