نشرح

ویژگی مردم

جمعیت روستا مسلمان و پيرو مذهب شيعه جعفري هستند و جمعيت آن بر اساس آمار نزدیک به 1500 نفر می باشدکه از حیث جمعیتی بزرگترین روستای بخش قهاب رستاق بوده و از نظر مهاجرت به شهر کمترین درصد را به خود اختصاص داده است، شغل مردم  کشاورزی و دامداری است. زنان روستا هم در کنار مردان به این امور مشغولند. در گذشته کرباس بافی، قالی بافی وپنبه ریسی و .... جزء فعالیت های این مردم بود.

اکثریت مردم روستا را سادات تشکیل می دهد که سادات هم به دو تیره خوری و جندقی تقسیم می شوند که علت آن مهاجرت افرادي از منطقه خور و بیابانک و جندق به حسن آباد و دامغان می باشد. هم اكنون در دامغان محله ای بزرگ به نام خوری ها که در زبان مردم به «خوریا» معروف می باشد، وجود دارد. لازم به ذکر است که قبل از آمدن مهاجرین، تعدادی از سادات در منطقه زندگی می کرده اند؛ بعد ها هم چند خانوار از منطقه «خورس» که در نزدیکی کویر حسن آباد واقع شده است ، ساکن روستا گردیدند که با فامیل «خورسی» شناخته می شوند.

شهرت خانواده ها در حسن آباد بيشتر شاهچراغي، واحدي، سلطاني، تقوي، حسيني، تاجگردون، داودالموسوي، سلماني و سيدجوادي مي باشد.

مردم حسن آباد اعم از زن و مرد در قدیم لباس سنتی خود را می پوشیدند که امروزه کمتر از آن پوشش به چشم می خورد و فقط تعدادی از مردان قدیم روستا با پوشش عبا و دستاری بر سر دیده می شوند. این گونه لباسها را امروزه در پوشش زنان و مردان خور و بیابانک و جندق می توان دید.

خانه هاي روستائيان، از آن جهت كه روستا در  ناحيه دشت استقرار يافته ، با بافت مسكوني متمركز روستائي شكل گرفته است. اغلب خانه ها تحت تاثير شرايط اقليمي، نوع معيشت و فعاليت مردم ، داراي سقف هاي غير مسطحي هستند . برخي از خانه هاي قديمي پنجره ها و ورودي هائي با طاق هائي هلالي دارند و بسيار زيبا و جذاب هستند. مصالح به كار رفته در خانه هاي قديمي عمدتاً خشت ، گل ، گچ و چوب است اما در خانه هاي جديد از مصالح سيمان ، آجر ، آهن و گچ استفاده شده است.    

از خصوصیات فردی مردم حسن آباد می توان زحمت کشی ، مهمان نوازی ، عشق به اهل بیت علیهم السلام ، تواضع، انقلابی بودن و ولایت مداری را برشمرد که با مطالعه پیرامون فرهنگ و رسوم مردم روستا به آن می توان پی برد .